oprócz błękitnego nieba...

... i znów wyszło słońce.

Po dniach pełnych szarości, pluchy, słoty i zimna zrobiło się jaśniej, 

a błękit nieba w końcu wygrał z kłębami ciężkich chmur.

Od razu na twarzy pojawia się uśmiech i człowiekowi przestaje brakować energii do życia.

Bo czego więcej potrzeba?

Skoro jest pięknie wokół, bliscy ludzie są obok i ma się na Kogo liczyć, to wszystko jest!

"(...) jesteście światłością w Panu: postępujcie jak dzieci światłości." /Ef 4, 32/

Ten obraz to odzwierciedlenie pozytywnego patrzenia na świat.

Krajobraz wewnętrzny, akryl na desce, 120x160

Włóż różowe okulary i żyj!

"Trąca o lecące chmury"

- Wejdziemy tam kiedyś? 

Chyba o to chciał zapytać Ignac, gdy zobaczył nowe płótno na ścianie.

Przyszło mi się zmierzyć z nie lada szczytem.

Odzwierciedlenie tego potężnego masywu w Tatrach Zachodnich było dla mnie wyzwaniem. 

Każdy wędrowca, sympatyk górskich szlaków na swój własny sposób rejestruje w głowie widoki, które dostrzega podczas przemierzania tras.

 

Widok na Giewont malowałem na zamówienie.

Taka jest moja wizja tego popularnego wierzchołka.

Zawiśnie w jednym z pensjonatów u podnóża Tatr.

"Stary Giewont na Tatr przedniej straży

Głową trąca o lecące chmury -

Czasem uśmiech przemknie mu po twarzy,

Czasem brwi swe namarszczy ponury

I jak olbrzym w poszczerbionej zbroi

Nad kołyską ludzkich dzieci stoi. (...)"

/A.Asnyk/

Więc chodź, pomaluj...

Aby zachęcić Ignacka do rozwijania umiejętności rozpoznawania kolorów, 

stworzyliśmy nową pomoc.

Gdy ją zobaczył, od razu powiedział "tata".

Wiadomo, kto w jego mniemaniu jest mistrzem w malowaniu. ;)

Paleta barw plus kolorowe kamyki, służące do sortowania.

No, to chodź, pomaluj mój świat...